پژوهش طولی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سلامت روان والدین دارای کودک مبتلابه اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی
پژوهش طولی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سلامت روان والدین
دارای کودک مبتلابه اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی
مجتبی مهدوی ۱
سمیه طحانیان نظری ۲
راحله صبحی قراملکی ۳
چکیده
هدف پژوهش کنونی پژوهش طولی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سلامت روان والدین دارای کودک مبتلابه اختلال کاستی توجه/ بیش فعالی است. جامعۀ پژوهش را کلیۀ والدین دارای کودک مبتلابه اختلال کاستی توجه/ بییش فعیالی شهرسیتان سبزوار تشکیل میدادند پژوهش حاضر بر روی ۱۱ نفر از والدینی که نمرۀ سلامت روان آنها کمتر از سایرین بود اجیرا شید.نمونه بهصورت هدفمند انتخاب شد و با توجه به معیارهای ورود )داشتن سلامت روانیی پیایین( و خیرو از پیژوهش )غیبیت
بیشتر از ۲ جلسه از جلسات آموزشی( همه والدین )مادران و پدران( پرسشنامه سلامت عمیومی گلیدبر و هیلیر را تکمییلکردند. سپس معنادرمانی گروهی بر روی آنها اجرا شد و دوباره ملزم به تکمیل پرسشنامۀ سلامت روانی شدند و بعد از ۶ ماهدوباره پرسشنامۀ سلامت روانی را تکمیل کردند. معنادرمانی گروهی در طی ۸ جلسه اجرا شد. بیهمنظور محاسیبۀ مییاننین وانحراف معیار از آمار توصیفی و برای تجزیهوتحلیل دادهها از آمار استنباطی شیامل تحلییل کووارییانس انیدازههیای مکیرر ییا
GLMRM استفاده شد. آزمونهای چند متغیره جهت بررسی نتیجۀ چهار آزمون چند متغیره برای معنیداری اثر هر متغیرمستقل مورداستفاده قرار گرفتند، و نشاننر این بودند که اثرات زمانبر سلامت روانی معنیدار هست، و تعامل زمان و جنسیت نیز معنیدار هست. وضعیت تقابل میان متغیرهای درون آزمودنیها در رابطه بازمان و جنسیت معنییدار اسیت. بیا توجیه بیه نتایج حاصل، معنادرمانی گروهی، کارایی خود را در رابطه با والدین دارای کودک مبتلابه اختلال کاستی توجیه/ بییش فعیالی
نشان داد و بازده خود را تا شش ماه حفظ کرد.
کلمات کلیدی: سلامت روانی، کاستی توجه/ بیش فعالی، جنسیت
