پایان نامه بررسی راه های تقویت خود باوری و اعتماد به نفس در بین جوانان ۱۵ تا ۳۰ ساله شهر

چکیده :
خودباوری اصطلاحی است که امروزه در جامعه شناسی، روان شناسی و علوم تربیتی به کار می رود و منظور از آن یک حالت مثبت روحی و روانی است که در نتیجه احساس ارزشمندی در نفس انسان پدید می آید و او را آماده می سازد تا از طریق بهره گیری از لیاقت ها و توانمندی هایی که دارد به انجام وظایفی که برعهده اوست قیام نماید و در این راه، از مشکلات و موانعی که پیش می آید هراسی به دل راه ندهد. از این حالت روحی در فرهنگ اسلامی با تعابیری چون علو همت، مناعت طبع، اعتماد به نفس، اعتماد به نفس و… یاد می شود. در واقع، خودباوری، باور به استعدادها، توانایی ها و نیروهای نهفته فطری درونی است که با اتکاء به آن، می توان به اهداف موردنظر در زندگی رسید و به آنان جامه عمل پوشاند. و مرحله عالی خودباوری، شکوفایی همه استعدادهای بالقوه فرد است. هدف از اجرای این پژوهش بررسی عوامل موثر در تقویت روحیه خود باوری و اعتماد به نفس در افراد ۱۵ تا ۳۰ سال در شهر ایلام است که با روش توصیفی و پیمایشی ( زمینه یابی) اجرا گردیده است در این پژوهش رابطه بین ویژگیهای فردی ( سن ، جنس ، پایه تحصیلی ، تحصیلات والدین ، شغل والدین ) با خود باوری و اعتماد به نفس در جوانان شهر ایلام مورد بررسی قرار گرفت . جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دختران ۱۵ تا ۳۰ ساله شهر ایلام که بر اساس آمار مرکز ملی آمار ایران برابر با ۳۲۷۸۲ نفر می باشند . برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری مورگان ( کرجسی ار وی و مورگان .دی . دبلیو ۱۹۷۰ ) استفاده گردید .این جدول که نسبت به سایر روشهای بر آورد حجم نمونه بیشترین تعداد گروه نمونه را تعیین می نماید برای طرح های پیمایشی مناسب است . بر اساس این جدول برای جامعه ۳۰۰۰۰ هزار نفر تقریبا ۳۷۹ نفر و برای جامعه ۴۰۰۰۰ هزار نفری ۳۸۰ نفر تعیین نموده است که در این پژوهش برای پیش بینی افت آزمودنی به دلایل مختلف تعداد ۳۸۵ نفر بعنوان گروه نمونه برآورد گردید .
با توجه به اینکه این پژوهش پیمایشی است و در سطح وسیعی از جامعه اجرا می گردد لذا به نسبت سنی از رده های سنی مختلف نمونه انتخاب می شود برای انتخاب نمونه با استفاده ا ز روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده خواهد شد . برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه محقق ساخته که در آن ویژگی های فردی و اطلاعات مربوط به آزمودنی کسب میگردد . و پرسشنامه استاندارد شده سنجش اعتماد به نفس کوپر اسمیت این پرسشنامه توسط کوپر اسمیت در سال ۱۹۶۷ بر اساس تجدید نظری از مقیاس راجرود دیمون انجام گرفت سپس در کشورهای مختلف مورد تجدید نظر قرار گرفت و در ایران در تحقیقات مختلف ( گنجی ۱۳۸۰) و در سال ۱۳۷۰ توسط بیابانگرد مورد اجرا و تجدید نظر قرار گرفت .
برای تحلیل داده های پژوهش از. فراوانی ، درصد ، درصد تجمعی ، میانگین ، واریانس ، انحراف معیار ، خطای معیار میانگین ، حداقل ، حداکثر جداول متقاطع ، آزمونهای آماری T برای گروه های مستقل ،آزمون ضریب همبستگی پیرسون ، ضریب همبستگی کندال تائو بی ، و ضریب همبستگی اسپیرمن از جمله آمار استنباطی هستند که برای تجزیه و تحلیل فرضییات مورد استفاده قرار می گیرند .
نتایج این پژوهش نشان می دهد که رابطه بین سن و اعتماد به نفس از نظر آماری معنی دار است اما این رابطه منفی است یعنی با افزایش سن میزان اعتماد به نفس کاهش پیدا می کند .
بین سواد و اعتماد به و خود باوری در گروه نمونه پژوهش رابطه معنی داری وجود ندارد و فرضیه رد می شود .اما بین در آمد و اعتماد به و خود باوری در گروه نمونه پژوهش رابطه معنی داری وجود دارد و فرضیه تایید می شود .
اعتماد به در افرادی که تعداد اعضای خانواده آنها ۲ نفر است بیشتر از سایر گروه ها و افرادی که تعداد خانواده آنها ۱۲ نفر است کمتر از سایرین می باشد .
بین تعداد اعضای خانواده ، ترتیب تولد و اعتماد به نفس و خود باوری در گروه نمونه پژوهش رابطه معنی داری وجود دارد و فرضیه تایید می شود .
کلید واژه ها :
اعتماد به نفس ، خود باوری ، شهر ایلام ، جوانان ، ترتیب تولد – تحصیلات – هویت ملی – هویت مذهبی