بررسی رابطه ی بین باورهای خود کارآمدی با راهبردهای یادگیری خودتنظیم در دانش آموزان

بررسی رابطه ی بین باورهای خود کارآمدی با راهبردهای یادگیری خودتنظیم در دانش آموزان
علی قنبری ۱،محمود قنبری طلب ۲
-۱ دانشجوی دکتری علوم تربیتی ،دانشگاه پیام نور تهران ،ایران-۲ دانشجوی علوم تربیتی ،دانشگاه فرهنگیان ،فرخشهر ،ایران

چکیده
پژوهش حاضر به منظور شناخت رابطه خود کارامدی و راهبردهای یادگیری خودتنظیم دانش آموزان متوسطه اول طراحی واجرا شد. به همین منظور، ۰۳۳ دانش آموز دختر دبیرستان شهرستان لردگان، به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند.دانش آموزان پرسشنامه یادگیری خود تنظیم پنتریج و دی گورت و همکاران و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر را تکمیل کردند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی با طرح همبستگی بود. نتایج نشان داد که بین خود۳/ کار آمدی و راهبردهای یادگیری خودتنظیم ) ۳۴۳ r= ( دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. براساس نتایج رگرسیون به روش ورود همزمان داده ها، متغیر فراشاختی قوی ترین متغیر برای پیش بینی نمرات راهبردهای یادگیری۳/ خودتنظیم دانش آموزان است.) ۳۰ p < (. نتایج تلویحاً نشان می دهد که توجه به خود کار آمدی به عنوانن عامل موثر در به کارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیم می تواند به استقلال دانش آموزان در آموختن نقش مهمی ایفاکند. کلید واژه:خود کار آمدی ۱ ، راهبرد یادگیری خودتنظیم ۲ ، دانش آموزان